Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata

Film amerykańskiej reżyserki o latynoskich korzeniach jest adaptacją wielkiego przeboju literatury young adult: powieści autorstwa Benjamina Alire Sáenza z 2012 roku, która obecnie doczekała się kontynuacji (Arystoteles i Dante przepadają w toni życia). W wersji ekranowej historia poszukiwania tożsamości i podejmowanych prób zrozumienia swych uczuć przez dwóch amerykańskich nastolatków o meksykańskim rodowodzie jest czymś więcej niż opowieścią obyczajową. To pełen fantazji i wdzięku film romantyczny z oszałamiającymi zdjęciami i aktorstwem, wykraczający poza realizm opisu rzeczywistości smutnych czasów rządów Ronalda Reagana. Coś, czego nikt się nie spodziewał, że może aż tak olśnić. Pokazuje z pewnością moc Latynoamerykanów w kinie, ale odwołuje się do szerszej tradycji. Są tu zatem echa Absolwenta (1967) Mike’a Nicholsa, a z rzeczy nowszych – Twojego Simona (2018) Grega Berlanti, a nawet Hamiltona (2018) Thomasa Kaila. Jednak film Alberto jest całkowicie bezpretensjonalny i nie napina się, by wyjść za wszelką cenę z nurtu indie cinema, gdzie mu chyba najlepiej.