Nosorożec
hiszpański, z polskimi napisami
Pełna obsada i twórcy
reżyseria
Arturo Castro Godoy
scenariusz
Arturo Castro Godoy
zdjęcia
Maximiliano Wendler
muzyka
XNIDA
montaż
Eliane Katz
produkcja
Paula Rodriguez
obsada
Diego Cremonesi, Vito Contini Brea, Eva Bianco
prawa
Illmatic Film Group
Damián, zaniedbany przez swoją rodzinę 11-latek, trafia do domu dziecka. W nowym miejscu jego towarzyszem staje się Leandro: pracownik socjalny, którego biografia bardzo przypomina tę chłopca. Z jego pomocą bohater będzie musiał zaakceptować, że w jego życiu kończy się pewien etap, a także nauczyć się radzenia sobie z ogarniającą go złością.
Arturo Castro Godoy
Absolwent szkoły filmowej w Santa Fe. Studiował również literaturę. Wyreżyserował trzy pełnometrażowe filmy fabularne, do których napisał także scenariusze: El silencio (2016), Aire (2018) oraz prezentowany na Ale Kino! Nosorożec. Jest żonaty od 15 lat i ma dwóch synów: 15-letniego Tomása i 8-letniego Felipe.
Filmoznawca poleca
Czwarty pełny metraż argentyńskiego filmowca (trzy fabuły i jeden dokument). W tym przypadku fikcyjna historia wchodzącego dopiero w dorosłe, a już naznaczone przemocą i samotnością życie 11-latka jest skrajnie poruszającą, choć subtelną i mówiącą o empatii opowieścią inicjacyjną. Godoy przełamuje naturalny realizm i psychologizm tematu filmu poetyckimi środkami, ale nie gubi przy tym najważniejszego: portretu młodego człowieka, który stoi na rozdrożu. Wykorzystując najprostszy atrybut, jakim jest ludzka twarz, którą można wyrazić niemal wszystko, znajduje równowagę między społecznym kontekstem a indywidualną ekspresją bohatera. Tytuł filmu to oczywiste odwołanie do sztuki Eugène’a Ionesco z 1959 roku o tym samym tytule, mówiącej w metaforyczny sposób o międzyludzkich formach zniewolenia. Godoy, wychodząc od podobnego aforyzmu: „Można mieć skórę nosorożca, lecz serce człowieka”, wyciąga jednak nieco inne wnioski. Odkrycie różnicy pomiędzy obydwoma utworami należy rzecz jasna do widza.
